آرزو های من

دختر بینظیر من سلام

امروز میخوام یکم از خودت برات بگم.

از دنیایی که همیشه آرزو داشتم برای خودم داشته باشم که قطعا تو و پدرت یکی از آرزوهای همیشگی من بودید.

همیشه دوست داشتم انسان بزرگی باشم ، انقدر بزرگ که بتونم دستی بگیرم ، راهی رو بسازم ، کاری رو انجام بدم.

اما تا حالا هرگز اینظور نشد ، اما آرزوی من من و رها نمیکنه .

آرزوم بود انقدر قوی بودم تا به بچه های کار کمک کنم، یه جایی بسازم که بتونن زندگی و تحصیل کنن ،آرزوم بود بچه ای رو به فرزندی قبول میکردم و شرکتی داشتم که می تونستم به خانواده هایی که  دنبال روزی حلالن کار بدم!

گاهی خیلی به حال خودم تاسف میخورم ، زندگی خوبی دارم ، اما همیشه حس میکنم وقتی مردم خیلی حسرت میخورم که کارهاای که باید و انجام ندادم ٍ مثه روزهای امتحان که همش ناراحت این بودم که چرا از اول خوب درسام و نخوندم.

نمی دونم روزی میرسه که خودم اینها رو بهت بگم یا نه . اما خیلی اوقات دوست دارم از خودم برات بنویسم تا اگر روزی نبودم که برات بگم و تو روزهای دیوونگیی مثل من و رو تجربه کردی ، بدونی مقصر تمام این لحظات ژنی که من بهت دادم:)

خیلی دوستت دارم و همه آرزوم اینه که بتونم برات مادر خوب و قابل افتخاری باشم.

گاهی همه تلاشم اینه که فقط بیشتر دوستم داشته باشی:)

بی نظیر من، در خوبی بینظیر باش

دوست دارم

بی اندازه